τεγίδα

η, Ν

ξύλινο ή σιδερένιο δοκάρι που τοποθετείται κάθετα στους αμείβοντες ή στα ζευκτά τής στέγης, κν. τραβέρσα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. τέγος «στέγη» + κατάλ. -ίδα (πρβλ. πινακ-ίδα)].